foto1
foto1
foto1
foto1
foto1
„Wyrazem katolickości jest nie tylko braterska wspólnota ochrzczonych, ale także gościnność okazana cudzoziemcowi, niezależnie od wyznawanej przez niego religii, odrzucenie wszelkich barier i dyskryminacji rasowej oraz uznanie osobowej godności każdego człowieka, czemu winna towarzyszyć aktywna obrona jego niezbywalnych praw” - pisał Jan Paweł II

Ruch Światło-Życie  - Diecezja Gliwicka - Rejon Tarnowskie Góry

PRZEBIEG CZUWANIA

(propozycje nabożeństw)

A. Intronizacja krzyża

I. Powitanie, Msza święta i adoracja krzyża

Krzyż może być przywieziony przez przedstawicieli wspólnoty, która organizowała czuwanie wcześniej i wtedy przywitanie następuje w bramie świątyni, lub krzyż jest już ustawiony w odpowiednio przygotowanym miejscu. Należy przygotować także deklaracje Krucjaty, które będą wręczane po Mszy lub modlitwie.

Przywitanie krzyża

  1. Przy odtwarzanej melodii pieśni pasyjnej asysta podchodzi do krzyża

  1. Kapłan całuje krzyż i okadza go

  1. Śpiew pieśni – „Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony”

  1. Kapłan odmawia modlitwę – Witaj drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Na krzyżu Syn wypełnił wolę Ojca i zamknął mowę swego życia słowem: ‘Wykonało się’. My wszyscy, którzy tu się gromadzimy, wołamy: ‘Chryste, przemawiaj do nas mową Twojego Krzyża’:

    • Mów przez Twoje ukrzyżowane ciało, jak nieskończona jest cena dusz naszych

    • Mów jak niepojęta jest miłość, która w ofierze krzyżowej daje początek odkupieniu człowieka

    • Mów, że krzyż jest gwarancją życia, zmartwychwstania i zbawienia

    • Pozwól nam odkryć w krzyżu znak naszej nadziei

    • Daj nam usłyszeć wołanie, że krzyż wzywa nas do odpowiedzi miłością na miłość

    • Ukaż nam w krzyżu źródło prawdziwej wolności

  1. Lektor – „O Krzyżu umiłowany w Tobie nasze zbawienie, nasze życie i nasze zmartwychwstanie. O drzewo drogocenne, na którym zostaliśmy zbawieni i oswobodzeni. Symbolu czcigodny, którym zostaliśmy naznaczeni jako własność Boga. Krzyżu chwalebny, tylko Tobą winniśmy się chlubić. Przez Ciebie ludzka natura jest usprawiedliwiona: była potępiona, a jest zbawiona; była niewolnicą grzechu, a jest znów wolna; była martwa, a jest obdarzona życiem. Przez Ciebie Królestwo niebios jest odnowione i doskonałe. Przez Ciebie Syn Boży był podniesiony ponad ziemię i otrzymał imię ponad wszelkie imię. Przez Ciebie przygotował swój tron i utrwalił Królestwo swoje. O Krzyżu, przez Ciebie przychodzi do mnie wszelkie dobro. W Tobie jedynie chcę się chlubić, moja jedyna prawdziwa nadzieja jest w Tobie” (modlitwa świętego Anzelma z Canterbury).

  1. Śpiew pieśni – Crucem Tuam

  1. Msza święta – formularz ze święta Podwyższenia Krzyża Świętego (14 września)

Wprowadzenie do liturgii

Gromadzimy się na sprawowaniu Eucharystycznej ofiary Jezusa. Zawsze, gdy sprawowana jest Msza święta na ołtarzu lub obok niego jest ustawiony krzyż. Przypomina nam, że pod postacią chleba i wina dokonuje się ta sama ofiara, którą Jezus złożył na Golgocie. Jego Ciało jest wydane za nas, a Jego Krew przelana dla naszego zbawienia. Ofiara krzyżowa Jezusa dokonuje się nieustannie podczas sprawowania Mszy świętej. Dzisiaj tej Eucharystii towarzyszy nam znak Krzyża Krucjaty. Krucjata skupia ludzi, którzy poprzez ofiarę dobrowolnej abstynencji chcą wypraszać dla uzależnionych od alkoholu, narkotyków i innych używek łaskę wyzwolenia. W Jezusowej ofierze chcemy zanurzyć nasze dobrowolne wyrzeczenia, ale także to cierpienie, które jest spowodowane uzależnieniem – cierpienie współmałżonków, rodziców, dzieci tych, którzy tkwią w niewoli nałogu.

Myśli do kazania

 

Krzyż jest znakiem tej miłości. Krzyż jest znakiem życia wiecznego w Bogu. «Nauka krzyża jest mocą Bożą i mądrością Bożą» (por. 1 Kor 1, 23-24). Jest szczytem Dobrej Nowiny. Prowadzi do pełni prawdy o Bogu i człowieku. Potrzeba było, aby wywyższono Syna Człowieczego. Bóg Go wywyższył i darował Mu imię, które jest ponad wszelkie imię. Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. Świat został przez Niego zbawiony. W nim został wywyższony człowiek, nawet ten najbardziej poniżony i zdeptany. Bądź pozdrowiony, krzyżu Chrystusa.” (Jan Paweł II – Wzgórze krzyży – Litwa 1993)

 

Krzyż wyrasta z ziemi, jakby zapuszcza korzenie w ludzkiej złości. Ale jest wzniesiony w górę, ku niebu, jakby palcem wskazywał na dobroć Bożą. Krzyż Chrystusowy jest zwycięstwem nad złem, porażką śmierci, przekazaniem życia, przywracaniem nadziei i zwiastowaniem światła. O Crux, ave spes unica!” (Jan Paweł II – Bratysława)

 

Krzyż wyrasta z ziemi. Dotyka ziemi, dotyka ludzkich spraw. W ludzkim wymiarze krzyż nigdy nie jest piękny. Oznacza ból, cierpienie, samotność, rozpacz.

 

Dziś przez pryzmat krzyża pragniemy popatrzeć na wielki problem społeczny, jakim jest uzależnienie od alkoholu – alkoholizm. Dla alkoholika przez wiele lat picie alkoholu jest związane z przyjemnymi doznaniami. W miarę jednak rozwoju choroby, picie alkoholu przestaje być związane z radością, rozwija się koszmar niewoli, który niejednokrotnie kończy się samobójstwem. Kilkanaście lat temu ukazała się książka pt. „Umierałem sto razy”. Jest opowiadaniem alkoholika, który pisze o swoim cierpieniu związanym z piciem. Alkoholizm jest krzyżem dla człowieka uzależnionego. Jeszcze większym krzyżem jest dla jego rodziny. Tej, z której wyszedł – cierpią zwłaszcza matki, które niejednokrotnie przez wiele lat widzą swoje dziecko pogrążające się w pijaństwie. Cierpią rodziny, które alkoholik założył. Współmałżonkowie, dzieci, często inni członkowie rodzin. Psychologowie twierdzą, że doświadczenia emocjonalne – poziom stresu dziecka w rodzinie alkoholowej można porównać do stresu jaki występował u więźniów obozów koncentracyjnych. Paradoksem jest to, że często żony alkoholików szukając sposobu by mąż pił mniej piją razem z nim i same stają się alkoholiczkami. Podobnie dzieci alkoholików, mimo że cierpią przez picie swoich rodziców, często same popadają w alkoholizm. Owocem uzależnienia są choroby somatyczne, wypadki, przemoc w rodzinie, choroby psychiczne. Pijaństwo w naszym kraju jest krzyżem dla wielu osób.

 

Jezus wziął krzyż na swoje ramiona. Krzyż Jezusa jest znakiem niezwykłej solidarności Boga z człowiekiem. Solidarności wyrażającej się w tym, że Bóg przyjął cierpienie i staje obok cierpiącego człowieka. Źródłem tej solidarności jest miłość. Na krzyżu Bóg objawia nieskończoną miłość do człowieka. Do każdego człowieka bez wyjątku. Miłością Bożą jest ogarnięty również alkoholik leżący w rowie.

 

Są alkoholicy, którzy pragną zerwać ze swoim nałogiem. Pragną nie pić. Okazuje się jednak, że odstawienie alkoholu nie jest takie proste. Organizm domaga się alkoholu. Pojawia się głód alkoholowy. Wyuczony sposób radzenia sobie z problemami „podpowiada”, aby się napić. Oprócz tych cierpień trzeźwiejący alkoholik odkrywa jak wiele spraw zaniedbał i zniszczył w swoim życiu. Często to życie jest jedną ruiną. Mało tego. Otoczenie, w którym żyje, nie tylko nie jest dla niego wsparciem, a wręcz odwrotnie, często nie rozumiejąc choroby zachęca do picia lub z zazdrością czeka na „wpadkę”. Trzeźwienie jest związane z wielkim wysiłkiem, aby zmieniać swoje życie. Trzeźwienie i zmiana życia dla alkoholika jest wielkim krzyżem zwłaszcza na początku drogi.

 

Znów Jezus staje na tej drodze jako solidarny towarzysz. On konsekwentnie mimo upadków szedł do celu niosąc swój krzyż. Ważną sprawą dla trzeźwiejącego alkoholika jest przyprowadzenie go do Jezusa, aby od Niego czerpał siłę.

 

Jezus uczy, że Jego miłość do człowieka to niesienie z człowiekiem krzyża. Jezus uczy, że krzyż jest szkołą miłości, ale także prowadzi do zmartwychwstania, do prawdziwej wolności.

 

Do tej miłości ukrzyżowanej zaprasza nas Jezus. Do takiej miłości zaprasza nas dzisiaj Jezus z krzyża Krucjaty. Jezus zaprasza nas dzisiaj, abyśmy podjęli Krucjatę, abyśmy podjęli krzyż i ofiarowali swoje umartwienie za ludzi uzależnionych, którzy sami już nie mogą podnieść się o własnych siłach. Tym krzyżem jest nasze wyrzeczenie jakim jest abstynencja, czyli rezygnacja z alkoholu i włączenie się do Krucjaty. Członkowie Krucjaty podejmują abstynencją jako znak miłości do ludzi uzależnionych. Podejmują tą drobną ofiarę na wzór Jezusa, który dla nas oddał życie na krzyżu.

 

Również do wykorzystania – fragment homilii Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszonej 28 czerwca 1992 r. w Polskim Kościele świętego Stanisława BM w Rzymie:

Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności (Ga 5, 13). Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli wprowadza nas w pasjonujący, ale równocześnie niezmiernie trudny świat ludzkiej wolności. Temat niezwykle ważny i aktualny. Bóg stworzył człowieka wolnym. Powierzył mu dar wolności.

W darze tym zawarty jest znak szczególnego zaufania i miłości ze strony Boga. Wolność stała się miarą wielkości człowieka wśród stworzeń, jego powołaniem, równocześnie przyczyną jego dramatu. Człowiek bowiem przez grzech nadużył tego daru. Skierował swą wolność przeciwko Bogu, a w konsekwencji przeciwko sobie. Zapomniał, że to właśnie Bóg, Jego wola, Jego przykazania są ostateczną gwarancją wolności. Stał się w ten sposób niewolnikiem grzechu. Wszystkie inne niewole człowieka mają charakter wtórny względem tego zniewolenia podstawowego, jakim jest grzech. I oto Bóg posyła swego Syna Jednorodzonego, by człowieka zniewolonego grzechem wyzwolił. Wysoka była cena, jaką za naszą wolność zapłacił Chrystus. Była to cena krzyża. Ku wolności wyswobodził was Chrystus (Ga 5, 1), przypomina Apostoł. Ewangelia wolności, której św. Paweł był żarliwym głosicielem i obrońcą, zapisana jest w Chrystusowym krzyżu. Winniśmy ją ciągle na nowo odczytywać: każdy z osobna i wszyscy razem jako Kościół i jako naród.

Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. W perspektywie Krzyża wolność jawi się jako dar i jako powołanie – a dzisiaj często także jako wyzwanie. Spór o ludzką wolność, o jej kształt, nabrał w naszych czasach szczególnie dramatycznego charakteru. Dzisiaj bronić człowieka, znaczy bronić autentycznego rozumienia jego wolności – rozumienia ewangelicznego. Apostoł ostrzega: Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału (Ga 5, 13). Słowa zasługujące na szczególne podkreślenie. Poszerzył się bowiem dzisiaj niezmiernie zakres nadużyć wolności, co prowadzi do nowych form zniewolenia – tym niebezpieczniejszych, że ukrytych pod pozorami wolności. Oto paradoks, oto głęboki dramat naszych czasów: w imię wolności – zniewolenie. Jaka jest więc droga wyjścia? Jak dzisiaj obronić dar wolności? Jak we współczesnym świecie być naprawdę wolnym – tą wolnością, którą ofiarował nam Chrystus?

Miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! (Ga 5, 13). Oto droga do prawdziwej wolności, droga, którą wskazuje Apostoł: postawa służby i miłość wzajemna. Człowiek w pełni odnajduje siebie jako istota wolna tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego dla Boga i dla swego współbrata. Przykład takiej wolności daje nam dzisiaj prorok Elizeusz, gdy idzie za wezwaniem Bożym odczytanym z ust proroka Eliasza, a także dają ten przykład rozmówcy Chrystusa z dzisiejszej ewangelii, gdy mówią: Panie, chcę pójść za Tobą lub Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz! (Łk 9, 61. 57). Jak bardzo ta Pawłowa lekcja wolności z Listu do Galatów potrzebna jest nam dzisiaj: miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! Jak bardzo ta lekcja wolności potrzebna jest dzisiaj nam, Polakom, kiedy Ojczyzna po długim okresie totalitarnego zniewolenia odzyskała wolność. Jawi się bowiem na horyzoncie może widmo "złotej wolności" w zmienionych czasach, w każdym razie wolności, która nie buduje, lecz niszczy. Słowa św. Pawła: A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli (Ga 5, 15). Smutne skojarzenia budzą w nas słowa Apostoła w dzisiejszych czasach. Nie tak buduje się prawdziwą wolność! Jest tylko jedna droga: miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego (Ga 5, 13-14). Oto podstawowe prawo wolności. Wolni – aby miłować. Wolni – aby służyć.

 

Po Mszy świętej i modlitwie będzie można zabrać deklaracje Krucjaty, które można będzie składać podczas niedzielnej Mszy świętej.

 

Modlitwa wiernych

 

  1. Módlmy się za Kościół święty, niech strzeże Dobrej Nowiny, niech ją z mocą głosi wszystkim ludziom, niech będzie dla świata znakiem miłości Boga do człowieka. Ciebie prosimy...

  1. Módlmy się za papieża Benedykta XVI, niech z wytrwałością i mądrością wypełnia posługę umacniania braci w wierze. Ciebie prosimy...

  1. Módlmy się o rychłą beatyfikację Sług Bożych Jana Pawła II i księdza Franciszka Blachnickiego. Ciebie prosimy...

  1. Módlmy się za ludzi zniewolonych nałogami, niech doświadczą Bożego miłosierdzia i wyzwolenia w Jezusie Chrystusie. Ciebie prosimy...

  1. Módlmy się za wszystkich, którzy cierpią z powodu alkoholizmu swoich najbliższych, niech odnajdą radość i pokój w całkowitym zawierzeniu się Bogu. Ciebie prosimy...

  1. Módlmy się za Krucjatę Wyzwolenia Człowieka, niech coraz więcej ludzi podejmuje abstynencję w duchu miłości do uzależnionych. Ciebie prosimy...

  1. Módlmy się za naszą wspólnotę parafialną, niech wszyscy podejmą dzieła miłosierdzia wobec ludzi uzależnionych, zniewolonych i ich rodziny. Ciebie prosimy...

  1. Módlmy się za nas tutaj zgromadzonych, niech miłość Jezusa objawiona w Jego ukrzyżowaniu napełnia nas duchem służby człowiekowi.

Po Mszy świętej

Zachęta do dalszej modlitwy przy krzyżu. Informacja o deklaracjach.

Ważne:

Deklaracje Krucjaty zawierają dwie możliwości. Deklaracja na okres jednego roku – kandydacka lub członkowska na czas przynależenia do Krucjaty. Nie ma w KWC deklaracji na całe życie. Członkom KWC pozostawia się wolność zrezygnowania z Krucjaty. Nie przyjmujemy jednak deklaracji „na próbę” czy na kilka miesięcy. Inne deklaracje są możliwe poza Krucjatą. Członkowie Krucjaty zobowiązują się również do nie kupowania, nie częstowania i nie wydawania pieniędzy na alkohol, jak również do modlitwy w intencjach KWC.

Przed końcowym błogosławieństwem można odmówić modlitwę Krucjaty

 

Po Mszy świętej następuje stosowna, zaplanowana wcześniej modlitwa. Można skorzystać z następujących pomocy:

Adoracja Krzyża – wersja I

(dla grupy nie większej niż 50 osób; wcześniej należy przygotować
małe świece, które będą ustawiane przed krzyżem)

  1. Pieśń – „Zbawienie przyszło przez krzyż”

  1. Na przemian teksty z Pisma świętego i modlitwy przebłagalne

    1. Łaska wam i pokój od Tego, Który jest, i Który był, i Który przychodzi i od Siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem, i od Jezusa Chrystusa, Świadka Wiernego, Pierworodnego umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów.” (Ap 1, 4b-5)

 

Chryste wywyższony,

Miłości ukrzyżowana,

napełnij nasze serca swoją miłością,

abyśmy w Twoim krzyżu rozpoznali znak

naszego odkupienia

i przyciągnięci do Twych ran

żyli i umierali z Tobą,

który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem

w jedności Ducha Świętego,

przez wszystkie wieki wieków. Amen.

 

b. „Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy” (1 P 1, 18n)

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,

o Panie, słuchaj głosu mego!

Nakłoń swoich uszu ku głośnemu błaganiu mojemu!

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,

Panie, któż się ostoi?

Ale Ty udzielasz przebaczenia,

aby Cię otaczano bojaźnią.

W Panu pokładam nadzieję,

nadzieję żywi moja dusza:

oczekuję na Twe słowo.

Dusza moja oczekuje Pana

bardziej niż strażnicy świtu,

bardziej niż strażnicy świtu

Niech Izrael wygląda Pana.

U Pana bowiem jest łaskawość

i obfite u Niego odkupienie.

On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów.

c. „On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości – Krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni.” (1 P 2, 24)

Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości,

w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!

Obmyj mnie zupełnie z mojej winy

i oczyść mnie z grzechu mojego!

Uznaję bowiem moją nieprawość,

a grzech mój jest zawsze przede mną.

Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem

i uczyniłem, co złe jest przed Tobą,

  1. Pieśń – „Krzyżu Chrystusa bądźże pozdrowiony”

  1. Podchodzimy grupami po kilka osób z zapalonymi lampkami (w czasie podchodzenie śpiew kanonu. Gdy grupa podejdzie do krzyża i położy lampki to ok. 1-2 minut milczenia. Po tej chwili animator muzyczny zaczyna śpiew. Przy śpiewie zmieniają się osoby przy krzyżu)

  1. Po zakończeni adoracji przez wszystkich – Modlitwa – pieśń „Krzyż jest źródłem mego zbawienia”

  1. Błogosławieństwo krzyżem

  1. Pieśń – „Godzien jesteś”

Adoracja Krzyża na podstawie modlitwy
zawierzenia Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

 

    1. Pieśń – „Matko, która nas znasz” (wersja wielkopostna, zwrotki 1-3)

    1. Lektor – „A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.” (J 19, 25-26)

    1. Lektor – Niepokalana, Matko Kościoła! (...) Chcemy wraz z Tobą, wraz ze świętym Janem, z grupą kobiet, z wieloma świętymi, z naszym wielkim rodakiem, oddanym Ci całkowicie Sługą Bożym Janem Pawłem II stanąć pod krzyżem Chrystusa... W herbie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka na tarczy znajduje się krzyż a pod nim duża litera ‘M’ oznaczająca Maryję i mała litera ‘m’ oznaczająca nas, ludzi – zwłaszcza członków i kandydatów Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Stanąć w tym miejscu pod krzyżem, to znaczy wpatrywać się w wiszącego na krzyżu Jezusa, aby kontemplować miłość Boga do człowieka, to zachwycać się uniżeniem Boga. Stanąć pod krzyżem to doświadczyć własnej bezradności wobec cierpienia innych, stanąć pod krzyżem to zetknąć się z tajemnicą zła. Stanąć pod krzyżem to zobaczyć siebie w prawdzie. Chcemy stanąć pod krzyżem Jezusa i wyznać, że tylko zjednoczenie z Nim w miłości, której wyrazem jest ofiara, może wyzwolić życiodajną i macierzyńską moc dla ratowania tych, którzy stali się niewolnikami dlatego, że utracili zdolność miłowania czyli posiadania siebie w dawaniu siebie. Chcemy stanąć pod krzyżem Jezusa, aby zjednoczyć się z Nim, aby prosić o miłość i moc dla ratowania tych, którzy stali się niewolnikami nałogów.

    1. Pieśń – „Matko, która nas znasz” cd. (wersja wielkopostna)

    1. Lektor – Niepokalana Matko Kościoła! Stając pod krzyżem Jezusa wpatrujemy się również w Ciebie, jako wzór Człowieka w pełni odkupionego i wyzwolonego i dlatego przez miłość bezgranicznie oddanego w Duchu Świętym Chrystusowi. Wpatrując się w Ciebie uświadamiamy sobie wieloraką niewolę, w której są uwikłane nasze serca... Łatwo dostrzegamy zniewolenie innych ludzi. Widzimy ich wady i grzechy. Znacznie trudniej jest nam przyznać się do własnych słabości, nieuporządkowanych przywiązań, grzechów. Tyle w nas lęku, egoizmu, pychy, pożądliwości, zazdrości. Wszystkie te wady sprawiają, że nie pełnimy woli Bożej tak jak Maryja, że nie jesteśmy wolni, że nie kochamy Boga i bliźniego tak jak nas nauczał Jezus Chrystus. Zniewolenia, uzależnienia sprawiają, że człowiek, zatrzymuje się w rozwoju duchowym, niszczy miłość, zabija wolność. Maryja stojąca pod krzyżem jest wzorem człowieka w pełni odkupionego i wyzwolonego, bo jest przez miłość oddana w Duchu Świętym Chrystusowi i Jego dziełu. Zanim zaczniemy komukolwiek pomagać, sami powinniśmy uświadomić sobie swoją własną niewolę, swój grzech i prosić Jezusa o wyzwolenie.

    1. Pieśń – „Zbawienie przyszło przez krzyż”

    1. Lektor – Jezu ukrzyżowany, pragniemy Cię przeprosić za uwikłanie naszych serc i błagać, abyś nas wyzwolił. Będziemy powtarzać refren: Któryś za nas cierpiał rany

      • za egoizm i troskę tylko o własne sprawy

      • za lęk przed wymaganiami

      • za lenistwo i marnowanie czasu

      • za obmowę i wszelkie niepotrzebne słowa

      • za pychę i poniżanie innych

      • za przywiązanie do mało ważnych doczesnych spraw

      • za nieczystość w słowach, myślach i uczynkach

      • za brak szacunku do innych ludzi

      • za obojętność wobec ludzi potrzebujących pomocy

      • za nieczystość, chciwość, zazdrość

    1. Pieśń – „Jezus daje nam zbawienie”

    1. Lektor – Pragnąc w pełni wyzwolić siebie i podać rękę naszym braciom oczekującym objawienia się w nich wolności synów Bożych, zbliżamy się do Ciebie i oddajemy się Tobie, aby wraz z Tobą, mocą tego samego Ducha, który bez przeszkód działał w Tobie, pełniej zrealizować swoją wolność w oddaniu się Chrystusowi a przez Niego Ojcu. Prawdziwa wolność ma jedno imię – Jezus Chrystus. Być wolnym to całkowicie oddać się Jezusowi i podporządkować swoje życie prawdzie jaką jest słowo Boże: „Poznacie prawdę a prawda was wyzwoli”. Maryjo! Ty całkowicie od­dałaś się Bogu. Oddałaś swoje życie na służbę dziełu zbawienia. Jesteś Służebnicą Pańską, a równocześnie Niepokalaną Jutrzenką Wolności. Zbliżamy się do Ciebie, Maryjo i błagamy, wypraszaj nam łaskę, abyśmy całkowicie oddali się Bogu. Abyśmy byli dla Boga przez Ciebie Totus Tuus.

 

    1. Dziesiątek różańca – tajemnica Zesłania Ducha Świętego

    2. Lektor – W Twoje ręce składamy przyrzeczenie abstynencji od alkoholu i postanowienie całkowitego uniezależnienia się od niego, abyśmy mogli swoją wolnością wyzwalać naszych braci, którzy nie mogą już wyzwolić się o własnych siłach. Pragniemy przez ten czyn miłości podać rękę i służyć naszym bliźnim, tak jak Chrystus, który z miłości ku nam uniżył samego siebie, przyjąwszy postać sługi. Oddajemy Ci całe dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka pragnąc, aby było ono Twoim dziełem i narzędziem w Twoim ręku dla wyzwolenia narodu. Abstynencja jako czyn miłości? Tak. W taki prosty sposób Krucjata Wyzwolenia Człowieka i jej członkowie pragną wesprzeć swoją ofiarą i swoją modlitwą tych, którzy są uzależnieni, którzy nie mogą już wyzwolić się o własnych siłach, którzy potrzebują ludzkiej pomocy, a przede wszystkim łaski z nieba, aby wyrwać się z kajdan nałogu. Wzorem jest Jezus. On, aby ratować człowieka zniewolonego przez grzech, stał się jednym z nas, uniżył samego siebie przyjąwszy postać sługi, stawszy się posłusznym aż do śmierci, a była to śmierć krzyżowa. Członkowie Krucjaty podejmują post – abstynencję, aby służyć dziełu wyzwolenia człowieka z wszelkich uzależnień.

    1. Pieśń – „Krzyżu Chrystusa”

    1. Lektor – Święty Stanisławie, Biskupie i Męczenniku, Patronie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, natchnij nas odwagą w dawaniu świadectwa i męstwem w obliczu trudności i prześladowań, abyśmy bez lęku pracowali nad odbudową ładu moralnego w naszej Ojczyźnie. Święty Maksymilianie Kolbe, naucz nas miłować braci kosztem ofiary z siebie. Amen.

    1. Pieśń – „Serce wielkie nam daj”

Nowości OAZA.PL

Aktualności – OAZA.PL

28 marzec 2024

Ruch Światło-Życie
  • Rekolekcje w Centrum Ruchu w Krościenku n.D. 2024

    Bardzo serdecznie zapraszamy do udziału w Rekolekcjach w Centrum Ruchu Światło – Życie w Krościenku nad Dunajcem Terminy na plakacie Zapisy za pomocą linków Rekolekcje oazowe dla Seniorów 17-25.06.2024 r.  https://forms.gle/1zLJ7AMCT24zhKX39 ONŻ II stopień – 2 turnus (16.07-01.08) oraz ONŻ I i II stopień – 4 turnus (03-19.09) https://forms.gle/PaChnuRn5as7uhth7 Uczestnicy Miesięcznej Szkoły Animatora zgłaszają się 

    Czytaj więcej

    Artykuł Rekolekcje w Centrum Ruchu w Krościenku n.D. 2024 pochodzi z serwisu OAZA.PL.

  • ONŻ III* w Rzymie

    Ks. Sebastian Kremczański z Katowic zaprasza na ONŻ III* do Rzymu w pierwszym turnusie czyli 28.06-14.07.2024 r. Zapisy i informacje www.trojkawrzymie.pl Są jeszcze wolne miejsca!

    Artykuł ONŻ III* w Rzymie pochodzi z serwisu OAZA.PL.

  • Zapraszamy na Strefa Młodych Festiwal!

    5 października w hali Arena Sosnowiec odbędzie się koncert „Strefa Młodych Festiwal” – spotkanie młodych ludzi z całej Polski w duchu Polskiej Lizbony z zeszłorocznych Światowych Dni Młodzieży!   Wydarzenie wypełnione koncertami, spotkaniami z inspirującymi ludźmi, challengami, Q&A, warsztatami, ale przede wszystkim – BYCIEM RAZEM! Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in.: Arkadio, Luxtorpeda, Edzio Rap, o. 

    Czytaj więcej

    Artykuł Zapraszamy na Strefa Młodych Festiwal! pochodzi z serwisu OAZA.PL.

Modlitwa

Modlitwa za wstawiennictwem sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego

 

     Boże, Ojcze Wszechmogący, dziękujemy Ci za Twojego kapłana Sługę Bożego Franciszka, którego w niezwykły sposób obdarzyłeś łaską wiary konsekwentnej, tak iż swoje życie oddał niepodzielnie na Twoją służbę.

Dziękujemy Ci za to, że pozwoliłeś mu gorąco umiłować Twój Kościół i zrozumieć, że najgłębszą zasadą jego żywotności i płodności jest oblubieńcze oddanie siebie w miłości Twojemu Synowi, na wzór Niepokalanej, Matki Kościoła.

Dziękujemy Ci również za to, że przez tego kapłana wzbudziłeś na polskiej ziemi Ruch Światło-Życie, który pragnie wychowywać swoich uczestników do posiadania siebie w dawaniu siebie i w ten sposób przyczyniać się do wzrostu żywych wspólnot Kościoła.

Bądź uwielbiony, Boże, w Słudze Bożym księdzu Franciszku, w jego życiu i dziele, i racz wsławić swoje Imię, udzielając mi przez jego wstawiennictwo łaski .................... o którą najpokorniej proszę.

Amen.